Port Fairy

Port Fairy 27 a 29/1

Port Fairy, een oud, midden 19 de eeuwse plaats aan het eind (of beginpunt) van de Great Ocean Road, is de plek waar we twee nachten verblijven in een vakantie huisje Lagoons Bay genaamd. Hoewel gelegen aan zee is ons uitzicht jammergenoeg aan de land kant. Het fijne zandstrand wordt onderbroken met groepen lavarotsen. Op zo’n 15 km ligt een vulkaan die naar schatting 7000 jaar geleden voor het laatst uitgebarsten is en nu nog te herkennen is aan een grote krater, met daarin een half drooggevallen meer. 

Port Fairy zelf wordt aangeprezen als een historisch stadje en presenteert zich dan ook trots met ondermeer een historische wandeling door het historische centrum. Dat centrum bestaat uit een paar straten, met oude winkelfronten en gebouwen.  Opnieuw realiseren we ons dat eenieder zijn eigen referentiekader heeft. Van een 150 jaar oud stadje zijn wij niet echt onder de indruk. Maastricht is immers al meer dan 2000 jaar oud. Dat is historisch, maar voor een land dat pas 200 jaar geleden door Europeanen werd bevolkt is 150 jaar natuurlijk wel heel oud. Vandaar de borden met verwijzingen naar historic town; historic farm enzoverder die we overal onderweg tegenkomen. Het weer laat ons wat in de steek. Na een lange periode van hoge temperaturen (rond de 40 graden) en grote droogte in Zuid Aistralië en Victoria, is het nu minder heet en is het bewolkt en valt er zelfs regen. Verder naar het oosten regent en hagelt het echt hard (Jed laat op Facebook zien dat het in Canberra flink hagelde) maar daar hebben we hier (nog) geen last van. Morgen gaan we de Great Ocean Road rijden op weg naar onze volgende stek, Otways Escape.

Wordt opnieuw vervolgd.