Los Angeles

         - Na een lange, lange reis landden we veilig in Los Angeles. Om 3 uur waren we al opgestaan in ons hotel in Dusseldorf om om 4 uur op het vliegveld te zijn. Na een korte vlucht van krap een half uur waren we al op Schiphol, alwaar we weer een paar uur moesten wachten op de vlucht naar LA. We hadden Comfort class geboekt. Iets duurder dan Economy, maar met meer ruimte en luxe, dachten we. Hetzelfde hadden we gedaan bij onze vlucht naar Australië en vanuit Nieuw Zeeland vorig jaar en dat was ons goed bevallen. Bij KLM vonden we, bleek nu, het verschil met Economy te klein voor de extra kosten. Iets meer beenruimte was alles zover wij het konden beoordelen. Beslist niet meer ruimte in de breedte. Ik zat letterlijk ingeklemd tussen Henk en een dame van behoorlijk formaat. Krap dus. Ook geen extra's als eerder inchecken, tasje toiletartikelen of betere maaltijden, zoals bij Cathay Pacific. Een vergissing,  concludeerden we en zonde van het extra geld dat het ons had gekost. Weten we dan weer voor de volgende keer. Een mens is nooit te oud om te leren. Afijn, een lange dag dus, om 3 uur opgestaan en om 1 p.m. LA tijd aangekomen. Het was daar 8 uur eerder, dus voor ons gevoel 9 uur 's avonds en toen 'moesten' we nog een aantal uren. Het werd daarom een snelle hap in een Irish Pub ( je bent per slot in Amerika :-)) en vroeg naar bed, na een 'dag' van  ruim 24 uur. 

- Ons hotel in LA, het O Hotel, is prima. Het staat Downtown dus goede locatie. Op loopafstand van veel sights en aan de rand van het financial district. De stad is ruim opgezet met brede straten, 2 tot 4 baans en dat midden in de stad. Hoewel veel zeer hoge hoogbouw de sky-line domineert, is er ook veel groen in de vorm van palmbomen en groenstroken. Moderne architectuur wordt afgewisseld met oude ' hoogbouw', vooral uit begin 20-ste eeuw. Er is veel bedrijvigheid en er wordt gewerkt aan nieuwe bouwprojecten in vrijwel iedere straat. Veel zakenmensen en yuppen vullen de straten en het winkel- en bedienend personeel bestaat vooral uit latino's, Mexicanen waarschijnlijk. Ook de bouwvakkers spreken overwegend Spaans en staan tijdens hun eetpauze in lange rijen bij de taqueria's oftewel 'street-food cars' waar ze zich aan heerlijk ogende taco's tegoed doen. Een feest om te zien hoe iedere klant met zorg zijn eigen combinatie van pepers (veel en heet), vlees, saus en sla kiest en hoe vaardig en snel deze worden geserveerd.

- De dag na aankomst beginnen we met een kijkje bij het Staples center, een relatief nieuw sport stadion midden in de stad. Om de hoek is de LA versie van Time square, met veel reclames en film schermen met aankondigingen van shows en activiteiten. Daarna besluiten we de Walt Disney Concert Hall te bekijken. Een stalen, modern gebouw, in de vorm van grote ronde en ovalen projecten van Karl Gehry, betaald door walt Disney's vrouw Lily, vandaar de naam. Het is verrassend hoe licht het van binnen is, terwijl het van buiten een dichte, stalen constructie lijkt. We bekijken het gebouw met een audio rondleiding aan ons oor. Het de moeite waard. Ernaast bevindt zich sinds twee jaar The Broad ( spreek uit als 'road'). Een zeer modern gebouw ook, neergezet in opdracht van de puissant rijke Ely Broad, die een privé collectie moderne kunst van meer dan 200.000 ( nee, geen typo) bezit, waarvan een klein deel hier wordt geëxposeerd en de rest wordt opgeslagen. Het gebouw alleen al kostte $140 miljoen. Van veel kunstenaars heeft deze Broad meerdere werken, uit hun vroege en ook latere periode, zodat hun creatieve ontwikkeling goed is te volgen. Zeer de moeite waard vinden wij. We moeten een tijd in de rij wachten voor we naar binnen kunnen, maar worden na een half uurtje in de 'line' te hebben gestaan, uit de rij geplukt door Deborah en haar vriendin. Deborah ( een gezellige, luide, gezette Amerikaanse "Hi, I'm Deborah, so glad you want to come and join me!") heeft 4 kaarten gereserveerd en twee mensen hebben afgezegd. Nu mogen wij in hun plaats naar binnen. De toegang is gratis, maar we zijn blij met de halvering van de wachttijd. In het hotel terug, borrelen we wat, eten vroeg en gaan ook weer vroeg slapen, nog steeds een beetje jet-lagged, vandaar.

- De volgende morgen nemen we de metro naar Hollywood. Hoort naar ons gevoel bij een bezoek aan LA. Hollywood Boulevard is waar het allemaal gebeurt. Een hooguit 2 kilometer lange aaneenschakeling van souvenierwinkels, shopping malls, bioscopen, theaters, verkooppunten van tours die gemaakt kunnen worden en niet te vergeten de mensen. Iedere paar meter kom je een 'impersonator' van een al of niet bekende ster tegen. We zien meerdere Elvis-en, Michael Jacksons en Marilyn Monroes en diverse Supermans en figuren uit Starwars om er maar een paar te noemen. Ze verdienen een centje met de giften van toeristen die met hen op de foto willen. Verder is er natuurlijk ook de beroemde 'Walk of Fame' die bestaat uit een lange aaneenschakeling van granieten sterren in het trottoir met de naam van de 'ster' en het symbool van tv, film, toneel muziek en een vijfde die ik vergeten ben.     

We boeken een korte wandeltoer en de gids vertelt dat je minstens 5 jaar in je discipline je sporen verdiend moet hebben om voor een ster in aanmerking te komen. Dan moet iemand je voordragen en 30 duizend dollar betalen voor de ster, het plaatsen, het onderhoud en de feestelijke ingebruikname. Niet goedkoop dus om over je te laten lopen. Overal poseren toeristen bij de naam van hun favoriete ster. Niemand wil op de foto met die van Donald Trump. Vreemd:-)). Op de rondleiding bekijken we meerdere theaters die ieder hun eigen verhaal hebben. Het theater van de onlangs uitgereikte Oscars ligt aan het eind van een grote shopping mall die op de dag van de uitreikingen wordt gesloten voor winkelend publiek en compleet wordt verbouwd en versierd voor de gelegenheid. Je kunt je langs de huizen van sterren laten rijden ( geen belangstelling) en de filmstudios bekijken. Ook dat laatste laten we aan ons voorbij gaan. In een zijstraatje ontdekken we een klein lunchcafe waar we een heerlijke salade verorberen en dan nemen we de bus naar Inglewood. Daar bevindt zich stadion The Forum bevindt waar we die avond een concert van Flogging Molly (een ska band met Iers getinte muziek) zullen bijwonen ter ere van St Patrick's day (oftewel Paddy's day) Vooral het mensen kijken is een feest. Groen is de kleur van de dag en we zien allerlei uitdossingen. Van grote mannen in kilt tot jonge en minder jonge vrouwen in schaarse kleding en vooral veel tatoeages. Buiten staan veel eettentjes en allerlei soorten biertenten, vooral die van het Ierse Guinnes zijn goed vertegenwoordigd. Wij kiezen heerlijke Mexicaanse taco's. Vlak voor het einde besluiten we met een Uber taxi richting hotel te gaan. Onze eerste ervaring met Uber die goed bevalt. Prima uitvinding. De volgende dag verlaten we LA en gaan westwaards richting woestijn.