Onbeschrijflijk Suriname.

Suriname is onbeschrijflijk!  

Toch ga ik een poging wagen maar laat ik bij het begin beginnen.   Dat begin was alweer dagen geleden, op woensdagmiddag toen vriend René zo lief was dienst te doen als taxi Houthem en ons thuis ophaalde en bij de KLM bus op station Maastricht afzette, waarna we comfortabel naar Schiphol werden gebracht. Daar overnachtten we in hotel CitizenM, zodat we de volgende morgen niet gehinderd door files of treinperikelen op tijd konden inchecken. Na een kleine hick-up toen Ingrid haar zojuist aangeschafte toeristenkaart (= visum Suriname) verloren bleek te zijn en een upgrade naar Business class ‘voor nie duur’ was aangeschaft, kon onze reis dan toch ècht beginnen.

Meteen als je uitstapt op Zanderije ( officieel J.A. Pengel airport geheten) wordt je overspoeld door andere geluiden, geuren en temperaturen. Ook het tempo is beslist anders. Een lange rij voor de douane en een groeiende rij voor het toeristenkaarten hokje. Slechts drie mensen voor me bij dit laatste hokje maar toch bijna twintig minuten later had ik voor de tweede keer die dag het vereiste papiertje aangeschaft en was ik naast het visumpapiertje een mooi handgeschreven reçu met diverse stempels rijker. Aansluiten in de 60+ rij dan maar (Jazeker, die bestaat!) en na weer zeker 5 kwartier wachten en een kleine zoektocht naar onze koffers staan we dan eindelijk buiten.  Clifton, de vriendelijke taxi chauffeur die ons staat op te wachten, brengt ons in een goed uur naar ons hotel, de Eco Resort Inn in Paramaribo waar we deze reis steeds weer terug zullen komen tussen de diverse tripjes door. We besluiten het die dag voor gezien te houden en gaan op tijd slapen om de volgende dag jetlag-loos en fris aan de nieuwe dag en ons Surinaamse avontuur te beginnen.

Wordt vervolgd...