Het zuid-westen op herhaling.

Zoals iedere morgen worden we rond 6 uur gewekt door de zang van de Caribische troepiaal (Video). Zijn lied wordt beantwoord door een soortgenoot, die het deuntje herhaalt. Er komen hier drie soorten troepiaal voor. Deze Caribische lijkt op een slanke merel met blauw op de veren Dan is er nog de gele troepiaal die zich niet liet zien en de Venezolaanse of oranje troepiaal die een zwart met fel oranje verenkleed bezit en die regelmatig van de stukjes papaya komt snoepen die ik voor de vogels klaarleg. Ook de zwartgele suikerdiefjes weten het fruit te vinden. Er kwam zelfs een kolibri in de buurt maar die zijn zo schichtig dat ze bij de minste beweging alweer zijn verdwenen. Zelf vogels fotograferen is een apart vak dat ik niet beheers. Af en toe een gelukstreffer. Daarom plaats ik óók een paar vogelfoto’s met dank aan Google, die anderen gemaakt hebben, met vermelding natuurlijk.

De papaya wordt niet alleen door vogels gewaardeerd, maar ook door leguanen (yuana in het Papiaments), dus toen we een leguaan op het muurtje naast ons verblijf zagen zitten was het een kwestie van wachten tot hij….langzaam….het stukje fruit verorberde (video). 

Het is vandaag zondag en op maandag loopt onze autohuur af. Bij nader inzien vinden we het toch handiger om tot de dag van vertrek, a.s. woensdag, de beschikking over een auto te hebben. We lopen hier wel naar een paar nabij gelegen restaurants en een Chinese supermarkt maar voor de rest hebben we toch echt een auto nodig. Bij navraag bij Roan blijkt onze FS Toyota landcruiser niet beschikbaar voor langere huur, maar als we geen 4WD meer nodig hebben, dan heeft hij wèl een Renault Sandero die we deze laatste dagen nog kunnen gebruiken, met ingang van meteen. We gaan in op zijn aanbod en kunnen ons nu deze laatste dagen ook nog wat vrijer bewegen. Wel moeten we nu met beleid onze routes plannen, want op veel plekken is een 4WD toch ëcht noodzakelijk.

We gaan de zuidwest route richting Pekelmeer nog eens rijden besluiten we en de kite surfers eens goed bekijken vanaf Kite Beach, terwijl we daar een kop koffie drinken. Leuk plan maar we hadden niet in de gaten dat er te weinig wind stond. Het had de afgelopen nacht flink geregend en regen en wind gaan blijkbaar niet samen hier. We reden de plek gewoon voorbij! De plek die de vorige keer niet te missen was met zijn bont beschilderde Kite surfschoolbussen, geparkeerde pick-up trucks en natiurlijk met al die gekleurde surf vliegers in de lucht. 
Wèl was er meer te zien bij de zoutpannen, waar nu hoge bergen zout lagen te wachten op vervoer. Ook een prachtig palmenstrandje werd deze keer door ons bewonderd. Voorbij het zuidpunt van het eiland reden we weer langs Lac Bay, waar we uitendelijk ons koffietje dronken bij Sorobon Beach Club. Altijd gezellig zitten daar aan het strand.

Ons tochtje voert  via Kralendijk weer terug naar Windhoek, waar een rustige, luie middag op ons wacht. Eten doen we deze zondag bij Italiaans restaurant Capriccio in Kralendijk. Om 20:00 uur, want eigenlijk volgeboekt maar, vooruit, een tweede zit was waarschijnlijk wel mogelijk voor een paar tafels. We laten ons de carpaccio van beef of tonijn goed smaken, evenals de beef fillet (Henk) en paddestoelen met linguini en verse zwarte truffel (Grid). De chef is een Italiaan die 30 jaar geleden naar Bonaire kwam en Engels met je spreekt met een sterk Italiaans accent. Het valt ons trouwens sowieso op dat, hoewel Nederlands hier de officiële taal is, deze taal door veel Bonairianen niet of slecht beheerst wordt. Engels voert voor de toeristen de boventoon en Papiaments bij de rest. Er wonen op Bonaire ook veel mensen uit Zuid Amerika, uit het nabij gelegen Venezuela, Colombia of Peru. Spaans is bij hen natuurlijk de taal die ze bezigen. Ook de dames die iedere dag komen schoonmaken spreken alleen Spaans. Na een verblijf van vijf jaar kunnen niet Bonairianen een Nederlands paspoort aanvragen en hoeven blijkbaar nauwelijks in te burgeren en al helemaal geen Nederlands te spreken. Dat wordt ook wel de Antillen-route genoemd, want met dat extra paspoort kunnen ze makkelijk naar Nederland en de rest van de EU. Er worden blijkbaar stappen ondernomen om deze maas in de wet te dichten, maar voorlopig is het een mooie manier van deze groep om een betere toekomst op te bouwen.

Een rustig dagje. Nog maar een paar dagen. We genieten dus nog maar van al dit heerlijks nu het nog kan.  Tot blogs…