Paramaribo 3

27 februari 2018 - Paramaribo, Suriname

Kapotte speeltoestellen.    Put zonder deksel.    Straat kraampje.    kruispunt drukte.   wegwerkers   gebouwen, oud en nieuw 

Opnieuw een korte stop in Paramaribo, de stad die ons blijft verbazen.
Overal auto’s, waarvan de meeste in matige of slechte staat verkeren en ook brommers die er tussendoor racen. Nauwelijks stoplichten en linksrijdend verkeer met als enige? regel ‘ rechtdoor heeft voorrang’. Vooral bij kruispunten is het iedere keer weer een klein wonder als de taxi waarin we zitten heel uit de strijd komt. Zelf rijden werd ons afgeraden en we begrijpen nu ook waarom. Bovendien is het wegdek slecht, zijn veel automobilisten onder- of helemaal niet verzekerd en zijn taxi’s voor ons goedkoop. Voor nog geen 20 SRD (€1,90) brengt een taxi ons bijvoorbeeld al van ‘t hotel naar een Javaanse warang (eethuisje) in Blauwgrond  op ongeveer een kwartier rijden.
Overal in de stad loop je op in slechte staat verkerende trottoirs, waar stoeptegels kapot zijn gereden of zelfs ontbreken. Ook gapende putten komen voor waarvan de deksels ontbreken (gestolen?). Levensgevaarlijk. Voeg daarbij vreemde, niet altijd aangename geuren en geluiden, de bonte mengeling van mensen, de straatstalletjes van verkopers van groenten en fruit en mierzoete sapjes en je krijgt een beetje een indruk van deze stad.
Ook goed gerestaureerde huizen (een minderheid) worden afgewisseld met bijna vervallen gebouwen, die niet onbewoonbaar zijn verklaard zoals je zou verwachten, maar nog gewoon in gebruik zijn, ook nog vaak door de overheid. Deze heeft geen geld, gaat het verhaal en het geld dat er wel is komt bij de verkeerde mensen (de toplaag) terecht.
Niet praten over politiek, werd ons van te voren gezegd, en zeker niet in discussie gaan. Surinamers zitten niet te wachten op betweters en al zeker niet op Nederlandse betweters. Wij houden ons daar netjes aan, maar iedere taxi chauffeur geeft ons ongevraagd zijn mening over de huidige staat van het land dat in economische crisis verkeert. Mensen verdienen hetzelfde als of minder dan drie jaar geleden, maar de prijzen zijn verdriebubbeld. ‘Allemaal de schuld van ‘hem’, de president, wordt er dan aan toegevoegd of gesuggereerd. Diezelfde president, Bouterse, zien we langsrijden als we op een avond teruglopen naar het hotel. De straat en stoep worden afgezet door militairen, mensen worden staande gehouden en dan kan de auto langsrijden. Als ik me hardop afvraag waarom we moeten wachten, wordt me enigszinds streng toegevoegd wat meer respect te tonen voor de president. Point taken:-))
Ik schrijf dit vanuit Kabalebo, waar we horen dat diezelfde president aangekondigd heeft vrijdag langs te willen komen op de Hindoestaanse nationale feestdag. Mocht dat inderdaad zo zijn, dan volgt daarvan natuurlijk verslag.
Kabalebo dus...

...wordt vervolgd...

 

Foto’s

2 Reacties

  1. Meta:
    6 maart 2018
    :)) Ik ken wel verkeer waar de grootste altijd voorrang heeft :))
  2. Bianca:
    6 maart 2018
    Wederom een leuk verslag. Het hele auto rijden verhaal had ik al van mijn dochter gehoord. Een gekkenhuis op de weg met eigen regels.