Como > Ancona

Dag drie van onze heenreis vertrekken we rustig vanuit Como, na een eenvoudig ontbijt op de kamer (Coronaregels volgens hotel) oostwaards via Milaan, Parma (van ham en kaas) Modena (van balsamico), en Bologna langs Rimini zuidwaarts langs de Adriatische kust richting Ancona. Ook deze dag vertoont het weer opnieuw on-Italiaanse trekjes. Opnieuw regen, vooral het laatste stuk en bij aankomst in Ancona blijkt dat daar net een hoosbui (of was het een windhoos?) overheen getrokken is. De straten staan bijna blank en overal liggen boombladeren en takken op de weg. Bij een benzinestation liggen de buitenmeubels op een zielig hoopje bij elkaar gewaaid en we zien ook al mensen ruimen en hun straatje vegen. Zodra we ingecheckt zijn breekt het zonnetje door en met de dertig graden die we meten is de zomer weer terug,

Onderweg staan kilometerslange files, in de andere rijrichting gelukkig. Veel vakantigangers die van de kust of elders huiswaarts keren, maar ook afzettingen voor wegwerkzaamheden en een ongeluk lijken de ellende te veroorzaken. We raken de tel kwijt maar het zijn meerdere files, tientallen kilometers lang. Wat een ellende als je daar in staat. Wij kunnen prima doorrijden, maar een opspringend steentje veroorzaakt wel een ster in de voorruit die even later met een harde tik tot een halve circel van zo’n 15 cm. barst. Hopelijk blijft het hierbij en houdt de ruit het vol tot we weer terug zijn. We gaan het ervaren. 
 

In Ancona logeren we op onze vertrouwde stek in het NH-hotel Ancona op een heuveltje naast de oude stad met uitzicht op de ferry haven. Een bewust gekozen plek want we kunnen onze auto er veilig parkeren en we zijn morgen binnen 10 minuten bij de ferry. Ook is het oude centrum met z’n winkels, terrassen en restaurantjes op loopafstand. Zoals gezegd, de ideale plek voor de laatste stop voor de ferry overtocht. We krijgen op verzoek een kamer aan de voorkant met uitzicht op de ferry- port en worden zelfs herkend door een receptioniste, dus voelen we ons meteen weer thuis. 

We laten ons door de vriendelijke receptioniste adviseren en besluiten te gaan eten bij Trattoria da Cantineta. Een eenvoudig, klein restaurantje waar de Italianen graag komen en de meeste toeristen voorbij lopen. Vis is hun specialiteit en de aanbeveling was geen woord teveel gezegd.

Ook in Ancona komen we overigens weer alle variaties van mondkapjesdrachten tegen en opvallend veel mensen zonder. Als we twee politieagenten zien lopen zijn we benieuwd of er ook gehandhaafd wordt, maar niets van dat alles. 
 

Na een aperitiefje op het plein begeven we ons naar de trattoria, alwaar we ontvangen worden door een vriendelijke, kleine Italiaanse, die de touwtjes stevig in handen lijkt te hebben en geen woord over de grens spreekt. Maar we komen er uit en binnen de kortste keren staat er een schaaltje (zoutloos) brood voor ons en zijn we van een fles water en een karafje wijn voorzien. ‘Willen we maar één gerecht? Ok, we kunnen altijd nog bijbestellen.’ Dat blijkt niet nodig want de porties zijn ruim bemeten. Henks voorgerecht, een spaghetti vongole, blijkt zelfs te veel en mijn hoofdgerecht, geroosterde gemengde vis is heerlijk en zeker ruim voldoende. 5 stukken heerlijk gekruide en geroosterde vis, zeeduivel, langoustine, inktvis, sliptong en nog een ongeidentificeerde vissoort. Heerlijk. De Italianen die iets verderop zitten krijgen gerecht na gerecht voorgeschoteld en lijken onverzadigbaar. In een hoog tempo ook nog! Waar laten ze het vraag je je af.

Wij zijn zeer voldaan na ons ene gerecht en besluiten elders een ijsje te kopen en af te sluiten met een koffietje. Aan dolces doet de trattoria niet. Geen punt. Wij vinden het een heerlijke afsluiting van deze avond Ancona.

Morgen naar de ferry, alwaar we geen wifi hebben. Vanuit Griekenland wordt het blog dus vervolgd. Tot dan..