Forli, Italië ; Chiasso, Zwitserland

Afgelopen voorjaar reserveerde ik een overnachting bij Agriturismo Al Colle in Bertinoro in de Italiaanse Marche. We logeerden er al eerder. Een mooie locatie, midden in een fruitgebied, niet te ver rijden van de ferry en, niet onbelangrijk, met een prima restaurant. Goed geregeld zou je denken. We hadden zelfs onlangs nog een verzoek voor herbevestiging van onze reservering gehad, i.v.m. Corona. Onderweg naar deze locatie opende ik een e-mail bericht van de dag ervoor, dat de reservering was geannuleerd, vanwege Corona, verder geen uitleg. Ook was er geprobeerd mij telefonisch te bereiken, maar op de ferry was er geen bereik en had ik ook geen WiFi, dus hadden de berichten mij niet eerder bereikt. Een telefoontje met de eigenaar van Al Colle bracht duidelijkheid. We hadden een recente, negatieve Corona testuitslag nodig, want anders moesten we ter plekke drie dagen in quarantaine. “Nieuwe regel volgens het ziekenhuis” liet hij me weten en voor zijn en onze veiligheid had hij moeten annuleren helaas.
Nou klopt het wel dat er, als je uit Griekenland komt, in Italië een negatieve Corona- testuitslag getoond moet worden, maar dat hoeft niet als je ‘maar’ 36 uur of korter in Italië verblijft. (Vreemde regel trouwens). Wij zouden er binnen 24 uur weer uit zijn, dus geen probleem, dachten we, maar daar dacht onze Al Colle gastheer dus heel anders over.

8 kilometer verderop, in Forli, op de plek waar we na een telefoontje, uiteindelijk terecht kwamen bij Agriturismo Petti Rosso (roosborstje) wist men van niets en hadden ze van de hele regeling nog nooit gehoord.  Zo zie je maar hoe lastig het is de steeds wisselende Corona regels op te volgen. Iedereen geeft er maar naar eigen goeddunken invulling aan Blijkt maar weer.

    
Gelukkig was het ook bij Petti Rosso aangenaam verblijven. De Duitse gastvrouw ontving ons hartelijk en verwende ons ‘s morgens met een heerlijk ontbijt onder een pergola, behangen met rijpe druiventrossen. Een restaurant was niet ter plekke, maar in het dorp een paar kilometer verderop werd een tafeltje gereserveerd bij een eenvoudig restaurantje waar we aan een formica tafeltje, tussen de toonbank en de koelkast van lekkere antipasti smulden en ons de ‘risotto al fungi’ goed lieten smaken. Weinig etiquette of decorum, maar vriendelijke mensen en een lekkere Italiaanse maaltijd. Prima zo. 

De volgende dag trokken we verder, richting Zwitserland. Net over de grens van het Italiaanse Como logeerden we in het Zwitserse Chiasso bij Vecchia Osteria Seseglio, een  Gaul Milau restaurant met twee hotelkamers. Een goede plek in een Zwitsers bergdorp, maar het weer werd met de dag slechter en hier bleef het onweer hangen tussen de bergen. De zomer is ook hier duidelijk voorbij en de herfst is gearriveerd. 

         

Dat leine bergdorp waar we logeerden zag er pittoresk uit constateerden we tijdens onze middagwandeling met steile straatjes, oude huizen en een mooi kerkje. Een heerlijk glaasje wijn tussen de wijnranken en een nog heerlijker maal in het hotel restaurant waren ook niet te versmaden, hoewel de Zwitserse prijzen wel even iets anders uitvielen dan de Griekse en Italiaanse, maar vakantie, dus moet kunnen. 

      
Vanuit Zwitserland rijden we op vrijdagochtend door naar de Franse Elzas, voor onze laatste overnachting deze reis, maar daarover in mijn laatste schrijfsel meer. Tot dan maar weer.